Waarom ik mijn huilende puber toch niet ga halen

De puberdochter van Jeanette gaat voor haar opleiding een paar maanden stage lopen en wonen in een andere stad. Weliswaar is het maar voor een paar maanden, maar toch. Voor Jeanette voelt het als loslaten voor gevorderden.

Daar ga je dan, voor een paar maanden uit huis. Niet ver hoor, ik kan er met een beetje gas geven in een half uurtje zijn. Maar het voelt als een grote stap. Een eerste stap naar echt helemaal los. En dat vind ik spannend.

Als ik je de eerste nacht huilend aan de telefoon heb, omdat je zo’n heimwee hebt, spring ik het liefst in de auto om je meteen weer op te halen. Maar ik weet dat ik dat niet moet doen omdat je in het leven nu eenmaal het meeste leert van de dingen die moeilijk zijn. En dat je moet merken dat je daar zelf doorheen komt. Dat je mij daar niet bij nodig hebt. Hoe hard mijn hart ook roept, ik troost je, maar ga je niet halen. Omdat ik diep in mijn hart weet dat jij je wel redt. Want dat heb je altijd gedaan.

De eerste keer

Zoals op mijn eerste werkdag toen ik je als baby met pijn in mijn buik achterliet bij mijn moeder met een handleiding van 4 pagina’s. Je wilde namelijk niet uit de fles drinken. Ik voelde me verscheurd maar deed het toch. Je bent helemaal niet verhongerd en redde je eigenlijk prima. En al snel ging je blij naar oma en zag ik je groeien.

En dan de eerste keer dat ik je naar de peuterspeelzaal bracht. Je was zo verlegen dat ik je vingertje voor vingertje van me los moest pulken. Ik snelde met tranen in mijn ogen naar buiten. Maar je bent niet in een hoekje blijven huilen, je redde je eigenlijk prima. En al snel had je het naar je zin en zag ik je groeien.

Puber moet zelf alles oplossen

Toen kwam de dag dat ik je achterliet op de basisschool. Ik zie nog die grote ogen die me bang nakeken toen ik de deur uitliep. Maar je bleef niet lang bang. Je wist het zo te regelen dat twee oudere meisjes je een jaar lang de hele dag hebben rondgesjouwd en vertroeteld. Je redde je eigenlijk prima. Je ging graag naar school en ik zag je groeien.

Er volgden meer eerste keren. Je ging voor het eerst alleen buiten spelen. Dat vond jij niet eng, maar ik wel. Als je 5 minuten te laat was, liep ik als een gekooide tijger door de kamer, mezelf gekmakend met enge scenario’s. Maar je kwam altijd thuis en redde je prima. En ook ik kreeg er vertrouwen in en zag je groeien.

En je ging naar de middelbare school. Zenuwachtig fietste je de eerste dag naar die grote school in de stad. Ik kreeg de gedachte aan een ernstig ongeluk niet uit mijn hoofd. Ik was ook bang dat jij niet opgewassen zou zijn tegen de dingen die er op een grote school nu eenmaal gebeuren. Er gebeurde wel eens iets, maar je loste het altijd zelf op en ik zag je groeien.

Je redt je prima!

Al die eerste keren waren lastig. Vaak meer voor mij dan voor jou. Maar ik heb je zien groeien tot de bijna volwassene die je nu bent. Een meid die haar eigen weg gaat en de dingen doet op haar eigen manier. Daarom laat ik je daar en ga ik slapen met pijn in mijn buik. Want hoe rot jij je nu ook voelt, ik weet dat ik je helemaal niet hoef te redden. Dat kun jij prima zelf.

Dit stuk staat ook in ons Handboek voor gevorderde puberouders, bestel nu bij ons of bij je favoriete boekhandel bijvoorbeeld Bol.com

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

We spammen niet! Lees ons privacybeleid voor meer info.

Advertentie

Geen idee meer hoe je kind in elkaar zit? Lees ons boek over leven en overleven met pubers.

Ook leuk:

31 uitspraken van pubers die denken dat ze overgaan, terwijl jij daar grote twijfels over hebt

Pubers hebben vaak een vertekend beeld van de werkelijkheid. Zij denken dat ze overgaan, maar als jij hun cijferlijst bekijkt twijfel je of dat...

Als je dochter ongesteld wordt, maar eigenlijk nog heel jong is

De dochter van Marion is onlangs ongesteld geworden. En nee, daar was ze niet op voorbereid, want jee, haar dochter is pas 11.   Het is...

Dit herken je als je puber pas 18 is geworden (en nee, die is nog láng niet volwassen)

En dan ‘ineens’ zijn die turbulente tieners 18. Ha. Ein-de-lijk volwassen! Rust, regelmaat en ruimte it is. Toch? Think again. Want nu je kind 18...

Eindexamen en corona; pubers maken zich er best wel druk om

De dochter van Saskia doet dit jaar eindexamen. Ze was de dagen al aan het aftellen, want eindexamen gehaald betekende immers dat Het Leven...

Puber met griep? Heerlijk!

Een puber met griep is ineens weer even kind. En ja, dat is stiekem heel hard genieten. Voor zolang als het duurt uiteraard. Maar...

9 hilarische WhatsApp-gesprekken tussen moeders en hun pubers

Het blijft leuk, appen met onze pubers. Omdat we zelf best scherp uit de hoek kunnen komen, maar onze pubers whatsApp ook heel slim...

Heftig! Naomi’s moeder zit in een psychiatrische inrichting

Je gunt je kind een zorgeloze puberteit, maar bij Naomi is dat niet zo. Naomi's moeder heeft psychoses. En als ze die heeft, gaat...

9 hilarische tweets die laten zien dat pubers behoorlijk vindingrijk zijn in de sneeuw

De sneeuw maakt heel wat los bij pubers. De hele dag spelen ze buiten. En dat gaat vaak goed en soms niet. 1. Soms onderschatten...

Waarom pubers net puppy’s zijn

Pubers zijn net jonge honden, wordt wel eens gezegd. Marlies (trotse hondenbezitter en moeder van twee pubers) kan dat alleen maar beamen. En wel...

Een recensie van de theatervoorstelling van Tis Hier Geen Hotel

Ook zo benieuwd naar de voorstelling Tis Hier Geen Hotel? Martine had 'm ook niet gezien, maar ging van de week in Zaltbommel naar...

Idioot: school vindt eigenlijk dat je een BH aan moet

Dat ze er in de VS vaak raar denken over moraal, dat mag bekend zijn. Een fijn staaltje daarvan maakte Lizzy Martinez mee, die...

Wat Martine leerde van haar vader over pesten

Martine's vader adviseerde ooit pestkoppen gewoon een klap te geven. Deze jaren dertigmethode is natuurlijk geen aanrader. Maar je kunt er wel wat van...

Wat ik tegen ouders van een kind met vwo-advies zou willen zeggen

Dezer dagen schuifelt Martine met haar dochter door de gangen van de hoofdstedelijke lycea en gymnasia. Ze heeft de neiging om daar hoog over...