Saskia vindt dat we als puberouders meer solidair met elkaar moeten zijn. Want zij heeft de hele tijd heibel in de tent omdat bij anderen wel altijd álles mag. En dat schiet natuurlijk niet op.
Er gaat ergens iets niet goed. Ik heb boze pubers in huis en dat is niet zozeer mijn schuld, maar de schuld van alle andere puberouders – inderdaad ook van jou. Ouders die wel heel makkelijk zijn en hun pubers helemaal niet achter hun broek aanzitten zoals ik dat doe. Bijvoorbeeld je troep achter je kont opruimen. Als ik vraag of mijn pubers hun borden en bestek in de afwasmachine willen zetten dan klagen ze dat hun vrienden dat nooit hoeven doen. Echt nooit. Net zoals hun tas of schoenen opruimen. Hoeven ze ook niet te doen. Van hun ouders mogen ze alles gewoon laten staan. Zij wel.
Lekker makkelijk
Tijd van thuiskomen, ook zoiets. Want als ik een tijd noem, en dat is echt wel een schappelijke tijd, dan beginnen ze al met hun ogen te rollen. Want iedereen, ja, echt íedereen, mag veel later thuiskomen. En dan zijn zij weer de enigen die eerder naar huis moeten. Zakgeld is ook al een punt van discussie, want al hun vrienden, ja, ja, allemaal, krijgen veel meer zakgeld. Ook doen andere ouders helemaal niet moeilijk over kleding. Hun vrienden mogen gewoon in kleren waar ze al twee weken in hebben rondgelopen en geslapen naar school. En hun ouders klagen niet dat dat best wel stinkt. En wat betreft bedtijd zijn andere ouders óók heel coulant. Want bedtijden worden gewoon niet gegeven. Iedereen in de klas, nee, school!, mag zelf weten hoe laat ze gaan slapen.
De lijst van dingen die mijn pubers niet mogen en de rest van de pubers in Nederland wel, is best lang. Aanmanen tot huiswerk maken? Wij zijn de enige ouders die dat doen. Telefoon niet op de slaapkamer ‘s nachts? ‘OMG, wie doet dat nog? Echt niemand!’, gillen mijn pubers. En ja, iedereen mag ook gewoon op zijn telefoon kijken tijdens het eten. Geen ouder die daar moeilijk over doet. En diezelfde ouders doen ook niet moeilijk over een kwijtgeraakt wiskundeboek, een mislukt verfproject op een gloednieuwe broek, de troep in de badkamer of de zakken chips onder het kussen op bed. En die ouders vinden te laat op school komen ook niet erg, evenals dat alle kleren op de grond liggen en niet op een hangertje in de kast en ze vinden het ook normaal dat je een nieuwe fiets na twee weken kwijtraakt. Het zijn ouders die, kortom, heel makkelijk zijn. En dat zijn wij, benadrukken mijn pubers, niet.
Verbieden
En ja, daar wringt het natuurlijk. Want omdat bij jullie altijd alles mag, zit ik met mokkende en jammerende pubers. Die de hele tijd roeptoeteren dat wij streng zijn. En zo overdreven reageren. En niet met hen meedenken, maar ze alleen maar tegenwerken. En daar heb ik eigenlijk wel genoeg van. Kunnen jullie niet gewoon ook een keer iets verbieden? En je puber de keuken laten opruimen? En ze niet 100 euro zakgeld in de week geven, of sneakers van 340 euro? En een keer boos worden om een rapport met louter onvoldoendes of een stiekem feestje met veel drank? Want het is natuurlijk niet eerlijk als jullie pubers altijd alles maar mogen en die van mij niks. We kunnen toch best een beetje solidair met elkaar zijn. Toch?
