Natuurlijk wil Jeanette als moeder de pubers goed voorlichten over seks. Maar zodra ze begint rennen die van haar de kamer uit. Hoe moet het dan wel?
Pubers en seks. Ik weet dat ze er enorm mee bezig zijn en wil ze als ouder van alles meegeven, maar probeer die krengen maar eens voor te lichten. Ik weet niet hoe anderen dat doen maar ik vind dat dus superlastig. Misschien ligt het aan mijn pubers of aan mijn techniek, maar als ik ze wat wil vertellen, stoppen ze snel hun vingers in hun oren of roepen voor ik mijn punt kan maken: ‘Weet ik al,’ en stormen naar boven. Soms probeer ik het onderwerp heel voorzichtig te benaderen via een omweg. Zodra ze doorhebben waar het gesprek naartoe gaat, vluchten ze weg en daar sta ik dan met mijn goede gedrag…
Sexting, kelderboxen en loverboys
Natuurlijk heb ik het in de loop der jaren zo nu en dan over seks gehad. Ze weten echt wel hoe baby’s worden gemaakt enzo. Maar nu het echt zover is dat ze zelf aan de slag gaan, worden andere dingen belangrijk. Al die verhalen over sexting, kelderboxen en loverboys baren me zorgen. En als ik de teksten hoor die uit hun kamers knallen over sletjes, kechs en bitches, voel ik helemaal urgentie om het er over te hebben. Maar ja hoe dan?
Té genânt
Ze willen het misschien niet horen, maar ze moeten het wel weten. Een gesprek in de categorie: nu gaan we ervoor zitten, werkt al helemaal niet. Dat is te direct en veel te gênant. Dus nu grijp ik iedere kans die ik krijg aan om er een wijze les tegenaan te gooien. Niet echt een tactiek waarvan ik het gevoel heb dat ik alle basics gecoverd krijg. Want ja, weten ze wel dat ze lief moeten zijn? Dat porno niet zoveel met echte seks te maken heeft? Dat het belangrijk is dat alle partijen het lekker en leuk moeten vinden? Dat je nee moet kunnen zeggen en nee moet accepteren? Dat hele voorlichtingsgebeuren voelt op deze manier meer als een soort hindernisbaan. Je hoopt met enorm veel gedoe en via allerlei omwegen toch uiteindelijk de eindstreep te halen.
Gelukkig is er internet
Misschien is het genetisch want ik was vroeger precies hetzelfde. Ik vond het vreselijk als mijn moeder over seks wilde praten. Ik hoorde het liever van vriendinnen. Maar ja, die wisten het eigenlijk ook allemaal niet zo heel goed, ook al dacht ik van wel. Dat heeft nog wel voor de nodige gênante situaties gezorgd. Dat ik precies de verkeerde woorden gebruikte voor bepaalde handelingen waardoor het superduidelijk was dat ik er echt geen jota van begreep.
Tegenwoordig hebben ze internet. Dat maakt het natuurlijk veel gemakkelijker om iets op te zoeken als ze vragen hebben. Maar ja, ik weet ook dat daar een hoop troep te vinden is.
Ik hoop eigenlijk maar dat ze het op school wel een beetje goed aanpakken. Dat de docenten die ervoor hebben geleerd, hen wel de juiste dingen leren. Daar kunnen ze in ieder geval niet weglopen of hun vingers in hun oren steken. En dan maar hopen dat het toch wel goedkomt met die gasten.
