De zoon van Martine is introvert. Maar verlegen? Nee. En gesloten? Ook totaal niet. Hij heeft alleen wat verwerkingstijd nodig. Ok, en soms is dat ook wel irritant.
De crèchejuf wist het zeker: het is een echte Steenbok. Als het te druk werd op de groep, ging mijn zoon ergens in een hoekje zitten met een boekje, een auto of Legoblokken. Dat hield hij ook vol op school. Werk af ? Hij trok zich terug met een boek. Dat was niet omdat hij het niet naar zijn zin had, maar omdat hij even weg wilde uit de drukte.
Ik geloof niet zo in sterrenbeelden, maar wat de crèchejuf toen zei dat klopte wel. Mijn zoon is een introvert, collega Liesbeth Smit schreef een bestseller over hoe je leven dan is. ‘Ik moet nog even kijken of ik kan’, heet die. In het kort: als je introvert bent, heb je even tijd nodig om prikkels van buiten te verwerken. Extraverten hebben dat niet, die hebben die prikkels juist nodig. Introverten moeten na een feestje bijvoorbeeld even bijkomen, extraverten krijgen juist energie van andere mensen. Introverten denken altijd even na voor ze iets zeggen, extraverten denken hardop na. Ik herken hier mijzelf in, maar ook mijn zoon. En ik moet zeggen: er is helemaal niets mis mee.
Probleem is alleen dat de wereld is ingericht op extraversie. Denk alleen maar aan de kantoortuin en samenwerken in zogeheten teams en al dat andere waarbij mensen in groepen opereren. Mijn zoon -en ik (want hij is een kind van zijn moeder)- hebben daar niet altijd veel mee op. Hieraan herken je de introverte puber.
#1 Onderwijs waarbij je in groepjes moet samenwerken, is helemaal niks voor een introverte puber. Bij de open dagen van het middelbaar onderwijs gingen mijn zoon en ik ook naar een school waar je samen moest werken in projecten. Dit soort werkvormen zijn in het onderwijs helemaal ‘in’, maar passen niet helemaal bij introverten. Hij zei na vijf minuten: ‘Dit vind ik helemaal niks mama’. Introverte kinderen werken liever in hun eentje, dan kunnen ze zich beter concentreren.
#2 Is hij dan verlegen? Totaal niet. Als er in de klas iets gepresenteerd moet worden, dan doet hij dat meestal met verve. In de musical van groep 8 had hij twee solo’s. Plankenkoorts is hem vreemd.
#3 Is hij dan heel erg gesloten? Ook niet. Als je alleen met hem bent, dan praat hij honderduit over wat hem bezighoudt. En hij heeft hart op de tong. Is ook veel opener dan zijn zus, die behoorlijk extravert is. Het is een kenmerk van introverten dat ze een-op-een beter zijn dan in een groep.
#4 Hij houdt niet van plekken met mensenmassa’s. Hij houdt niet van de kermis en hij háát het pretpark, hoewel dat typisch van die plekken zijn waar pubers graag naartoe willen. Maar het is nou weer niet zo dat hij een huismus is. Totaal niet, eigenlijk. De bios is altijd een goed idee. En als iemand in ons gezin van reizen houdt, dan is hij het wel.
#5 Hij is geen allemansvriend. Je hoort vaak van die zoete invalverhalen van kinderen die hordes vrienden meeslepen jouw huis in. Dat lijkt me echt supergezellig, maar sinds hij op de middelbare school zit, heb ik welgeteld twee vrienden van daar bij mij thuis gezien. Het zijn wel meteen heel goede vrienden. Daarbij is hij hondstrouw aan zijn vrienden van de basisschool. Maar hij hoeft niet iedere dag bij iemand langs en zit ook niet urenlang te appen. In tegenstelling tot zijn zusje, die bij alles dat ze doet iemand anders nodig heeft. Is het geen vriendje, dan wel een van haar ouders.
#6 Hij kan zich prima vermaken in zijn eentje. Geef die jongen een boek, of een computergame of niks. Hij kan zo een uur voor zich uit staren. Dan heeft hij gewoon verwerkingstijd nodig.
#7 Hij moet vaak ergens een nachtje over slapen. Toen bleek dat hij in tweede instantie naar de school van zijn eerste keuze kon, sprong hij niet meteen -zoals zijn ouders- een gat in de lucht en liep hij ook niet jubelend door de kamer. Nee, meneer moest daar even over nadenken. Een.Heel.Weekend. De teleurstelling dat hij naar de B-keuze zou gaan had hij verwerkt en nu moest hij weer wennen aan een nieuw idee.
#8 Is dat introvert zijn dan zo geweldig? Nee soms totaal niet. Bij ons in huis wonen ook twee extraverten, die niks liever doen dan dingen doen met veel mensen erbij. Dus als er activiteiten ondernomen moeten worden, dan is het bij mijn puberzoon soms wel trekken aan een dood paard. En als het huis vol visite zit, dan trekt hij zich terug in zijn kamer. Niet heel gezellig. Net als de kat, die zich ook verstopt als het in huis te druk is. Die twee hebben elkaar ook gevonden.
Ken je een introvert, of ben je er zelf eentje? Lees dit boek.
***
Nu je hier toch bent, zouden we je iets willen vragen…
We maken iedere dag Tis Hier Geen Hotel met heel veel plezier. Want we zien het als onze missie om jullie zonder al teveel kleerscheuren, en een beetje humor, door de puberteit van je kinderen heen te slepen. En dat willen we blijven doen. Maar sinds de Corona-crisis is dat er niet makkelijker op geworden. Zou je ons daarom willen helpen dit Hotel open te houden? Hoe? Kijk hier!
