Marieke is net verhuisd en wil niet dat haar pubers allerlei shit op de muur plakken. Maar dat is tegen dovemansoren gezegd.
No more putty in ons nieuwe huis. De witte muren zouden wit blijven. Maar met drie pubers en een achtjarige is dat drie maanden na onze verhuizing onmogelijk gebleken. Pubers willen dingen aan muren plakken: Manga-posters, duckface polaroidfoto’s en kilometers Led-strip. Daarvoor gebruiken ze kilo’s putty, die altijd ontaardt in een vieze grijze plak op jouw witte muren.
Grote peuters
Pubers zijn eigenlijk gewoon hele grote peuters, die wel veel eten. Peuters plakken namelijk ook dingen aan muren zoals snot, klei of chocoladepasta. In al die jaren schiet je er maar weinig mee op. Want net als peuters zijn pubers ook nog steeds verzot op gekleurde lampjes. Er is geen ouder die ooit een Kerstcircus heeft verlaten met een kleintje zonder een vermogen uit te geven aan een berg lichtgevend plastic uit China. En dan ben je op een dag eindelijk zover om die enorme lichtjesverzameling (ach die Planeslamp met zeven kleuren, ach z’n nachtlampje, ach de Cars-rijstebol) weg te gooien, dan is daar ineens de puber met z’n Led-strip.
Discolamp
Wat de discolamp -en bol voor ons waren, dat is de Led-strip voor de hedendaagse puber. Voor amper twee tientjes te halen bij de Action, die godzijdank een paar weken dicht is, zodat de zooistroom richting ons huis tijdelijk is onderbroken. Tenminste dat dacht ik. Ik had alleen niet op bol.com gerekend. Want daar kun je ze óók bestellen. Dit gebeurt allemaal achter je rug om. Sneaky rennen ze met hun bol.com-doosjes naar boven. Je weet van niks, totdat je op een dag bij dat prachtige nieuwe huis huis komt aanfietsen en bij jezelf denkt: binnenkort rijden de auto’s hier stapvoets, want mijn huis ziet er uit als een goedkoop bordeel. De hele slaapkamer van notabene je dochter, blijkt te baden in een rode gloed.
Junks
En terwijl je daar staat te staren naar dat rode licht, verandert het langzaam naar het kilste soort blauw en dan denk je: dit is beter dan dat rood, want er is nu geen junk meer die in dit huis wil inbreken, want je kunt nergens een naald zetten. Kortom: sinds de Ledstrip, sletstrip volgens mijn man, ziet ons huis eruit als een huis waar Paul Jambers ieder moment kan aanbellen. Zelfs mijn jongste heeft inmiddels vijf meter ledstrip aan de net gesausde muren van zijn kamer vastgeplakt. Met zijn afstandsbediening en flitslicht bezorgt hij mij tijdens het voorlezen een epileptische aanval waarbij ik letterlijk alle kleuren van de regenboog zie.
Gezelliger
Mijn dochter zegt dat ze al dat groene, blauwe en rode nagelsalonlicht stukken gezelliger vindt dan die saaie witte lampen die wij in de woonkamer hebben staan. Waarvan akte. En heel eerlijk; er zijn momenten dat ik stiekem ook een beetje prachtig vind. Vooral als ik haar in een lila gloed slapend in haar bed aantref. Op die momenten is ze echt even weer dat hele kleine om op te vreten meisje.