Jaaa, die ‘übergezellige decembermaand’ komt er weer aan. Gedichtjes, surprises en kerstfilms en zo. #ZININ. Met pubers is dat toch effe anders, denkt Margriet.
Herkenbaar? Dat het woord ‘warme chocomel’ vorig jaar niet in je zoon’s woordenboek voorkwam, omdat hij met z’n vrienden tien van de veertien kerstvakantiedagen aan het bier zat? En dat je dochter op kerstavond het universum bij elkaar gilde, omdat ze haar héle haar groen had geverfd, in plaats van alleen de punten paars?
Vrede op aarde. Yeah, right.
Vol goede moed
Maar met wat goede moed en voorbereiding gaan we het dit jaar met de kinderen wél goed aanpakken.
- 1. We schroeven het cadeautjesbedrag wat op: voor 25 euro in plaats van 20 kunnen ze vast wel een verantwoord sinterklaascadeautje bedenken.
- Fijn dat vuurpijlen, rotjes en strijkers niet meer op het verlanglijstje kunnen, trouwens.
- Surprises schaffen we af; we moeten de poëtische kant van onze kinderen ook helpen ontwikkelen.
- Dus: alleen een gedicht it is. Zo’n strofe of 8?
- We doen de hele maand gezellig spelletjes die iederéén leuk vindt.
- Dus pech dat ik niet van oeverloos monopoliën houd, en Kolonisten van Catan niet snap. Die vallen af.
- Ook pech dat de pubers bij 30 Seconds geen buitenlandse president van een Beatle-lid kunnen onderscheiden, laat staan omschrijven, dus dat wordt ‘m ook niet.
- Als we er niet uitkomen welk spel het wordt, dan pakken we (ik) toch gewoon een boek?
- Nou ik het zeg, er staan voor de bloedjes nog wat verplichte boeken op de plank voor Engels en Duits. Gemütlich lesen miteinander!
- Tussen het lezen door, mogen de kinderen kiezen naar welk museum we gaan. Gezellig met z’n allen.
- Nouja, misschien niet zo gezellig, maar wel educatief.
- Ook educatief: nogmaals de discussie voeren – en intussen oorlog voorkomen – over het vuurwerkverbod.
- Want daar is de gemiddelde puber het niet over eens;
- ‘We’ pakken een eeuwenlange traditie van hen af!
- En hoezo gevaarlijk. Hebben ze toevallig niet al hun vingers en ogen nog? Hoeveel vingers steekt zoon op, nou?!
- En oké, oké, ze snappen nu heus echt wel dat die zelfgemaakte vuurwerkbom van strijkers en een zee-alarmpijl van opa niet zo’n goed idee was (‘Maar, hahahaha, hij vloog wel hoog, en iedereens oren hebben dagenlang gepiept!’).
- Met deze kennis zijn ze inmiddels een jaartje ouder en wijzer.
- Én slimmer, want dochter (!) heeft via vriendje een ‘erg betrouwbaar’ vuurwerkadresje in België gevonden, waar ze mooi sierspul verkopen. En maar een paar lichte knallers, die in België gewoon mogen.
- Of dat dan niet een idee is?
- En ach, nu is het meteen tijd om die andere repeterende discussie van stal te halen: wat mag de 16-jarige dochter drinken tijdens de feestdagen?
- Discussie meteen op slot, want ‘jullie hebben toch nul-punt-nul begrip voor ons standpunt.
- ‘Maar als ouders ben je toch voor inspraak? Democratie. Ooit van gehoord, pap, mam?’
- ‘Het is toch altijd fijn als iedereen het ergens over eens is?’, mompelt dochter retorisch.
- Dat moet je je kinderen nageven; al hún vrienden zijn het prima eens. Unaniem standpunt: drinken vanaf 16 (eigenlijk: vanáf 15, want óp je 16e) is normaal.
- Iedereen doet dat en – ‘Jij zegt altijd dat dat met taal ook zo is’ – als iederéén iets doet of zegt, dan IS het dus normaal, aldus puberella.
- Nee, mam. Niet ‘één glaasje op Oudejaarsavond’.
- Als ouders moet je namelijk wel begrijpen dat december een gezellige maand is! En daar hoort een drankje of wat bij.
- En anders moeten ouders dat maar beter voorleven hoor. ‘Want wat doen anders die lege flessen daar in de garage?’, wijst zoon nog even terecht.
- Zucht. Ik denk dat we december maar gaan gebruiken om met het gezin een heel rijtje goede voornemens op te stellen. Waar we ons vólgend jaar wel aan houden…
