Heb jij er ook zo-een waar alleen eenlettergrepige woorden uitkomen? Die vindt dat je te veel vragen stelt. Of gewoon totaal niet te genieten is. Dat jouw puber niet altijd het zonnetje in huis is, dat is niet zo raar. Dat schrijft ook Lisa Damour in The New York Times. Zij verklaart waarom onze chagrijnige tieners nooit tegen ons praten. Dit zijn de redenen.
Dit artikel gaat door onder de afbeelding
Ze zijn bang voor onze reactie
Serieus? Eh ja. Bijvoorbeeld omdat ze een proefwerk hebben verknald, en dat niet durven zeggen. Want natuurlijk ga je dat jammer vinden. Want je gaat misschien zeggen dat hij het niet goed hebt geleerd, of dat hij beter wat harder kan leren in het vervolg, of niet op tijd was begonnen. Want dat weet hij zelf ook wel. Zeker als je een kind hebt dat niet graag anderen teleurstelt, kun je erop rekenen dat het falen tot in alle finesses wordt ge-analiseerd aan de keukentafel.
Ze zitten niet te wachten op de negatieve gevolgen
Te laat thuis, te lang gamen, jatten, te lang op je telefoon? Als wij erachter komen dan zijn we natuurlijk boos. En als we boos zijn, geven we straf. De gamecomputer in de kast, huisarrest of geen zakgeld meer. Dus ze zouden wel gek zijn om op te biechten wat ze hebben uitgevreten.
Ze weten ook wel dat we alles doorvertellen
‘Ja schatje, ik snap dat je je schaamt. Ik ga het echt niet doorvertellen.’ Maar dat doen we natuurlijk wel. Omdat we ook kwijt moeten dat je dochter voor het eerst ongesteld is geworden en dat je ook weleens heel vieze dingen vindt in het bed van je zoon. En pffffff, ja dat pak condooms in het nachtkastje was wel verdacht snel leeg. Dat moeten wij moeders natuurlijk kwijt aan hun buurvrouw, beste vriendin of eerste de beste voorbijganger.
School is letterlijk echt mijlenver weg
“Zucht. Kom je thuis, wil je moeder ook nog eens horen hoe het op school was. Maar school? Ik ben nu thuis”, is vaak de gedachtengang van een puber. Op de fiets, van school naar huis wordt de afstand fysiek maar dus ook mentaal tussen beide groter en groter.
Praten is niet altijd een oplossing
Wat scheelt eraan? Wil je erover praten? Soms willen ze gewoon niet praten. Omdat ze het zelf ook niet weten. Misschien wil je kind wel even alleen zijn. Laat hem. Of hij wil gewoon even knuffelen. O ja, en als hij tegen je snauwt: het kan ook de bloedsuikerspiegel zijn. Dus een stapel boterhammen erin of de macaroni ham-kaas van gisteren opwarmen kan ook behoorlijk opbeurend werken.
