Vanmorgen stonden we even stil bij het overlijden van Pepijn Remmers, een leerling van het 4e Gymnasium in Amsterdam. Als er een jong iemand overlijdt, is dat eigenlijk altijd iets om bij stil te staan. Jonge mensen horen niet dood te gaan.
Maar niet heel vaak wordt zo duidelijk de doodsoorzaak vermeld, zoals in deze advertentie (zie afbeelding). De ouders van Pepijn melden deze tekst in de rouwadvertentie van vanochtend in De Volkskrant, die gezamenlijk is opgesteld met school. Ons hart brak toen we dit lazen, in allerlei opzichten. En vragen ons af hoeveel levens van jonge mensen op dit moment geknakt worden in de bloei ervan. We leven mee met de ouders, en proberen ons voor te stellen hoe onverteerbaar dit alles is.
“Pepijn was een levenslustige en nieuwsgierige jongen. De lockdownmaatregelen verteerde hij slecht, hij miste contact en structuur. Hij zocht iets dat spannend was, maar waarvan zijn overmoedige puberbrein de consequenties niet kon overzien. Pepijn is omgekomen door een koolmonoxidevergiftiging in combinatie met drugs.”
