Ineens heb je een nieuwe rol, die van onzichtbare ouder

Er kwam een vriendje op bezoek bij de puberzoon van Sandra. Een onbekend vriendje, want zo gaat dat als je kind op de middelbare school zit: je hebt geen idee meer met wie ze omgaan. En dat houdt je puber graag zo.

Er kwam een vriendje op bezoek om te spelen met mijn middelste zoon. Excuus, nu zeg ik het weer verkeerd, domdomdom. Het vriendje was een mattie en hij kwam niet spelen, hij kwam gewoon langs om te chillen en te gamen, of ik dat aub wilde onthouden, aldus de gebruiksaanwijzing van mijn zoon. En apropos, kon ik even wat chips in huis halen of nachos?

Ouders not involved

Het maakte mij persoonlijk niet veel uit wat vriendje/mattie bij ons kwam doen, ik vond het gewoon gezellig. Alleen kreeg ik vriendje/mattie niet te zien, want van nu af aan golden er kennelijk andere regels voor bezoek aan huis en een van die regels was dat ouders not involved waren.

Ik moest even wennen aan mijn rol als onzichtbare ouder. Jarenlang was ik ‘moeder van’,  als in: ‘Moeder van …, mag ik nog een koekje?’ Nu was ik ‘hoi/doei’ geworden, als in: we gaan gauw de pleiterik, want we willen illegaal vuurwerk afsteken en anders steekt ‘die ouder’ er een stokje voor. Er bleven hooguit nog wat bijrolletjes over voor de onzichtbare ouder, bijvoorbeeld die van taxichauffeur, bezorgdienst, kok en pinautomaat.

‘Moeder van…’

Deze processen voltrekken zich tamelijk abrupt, met als duidelijk kantelpunt de overgang naar de middelbare school. Vroeger, vroegâh, op de basisschool, was er een symbiotisch samengaan van kinderen en hun ouders die min of meer elkaars naam kenden, bij elkaar over de vloer kwamen, elkaars kinderen voedden met patat of pizza, en bij tijd en wijle een gezellige picknick aan het strandje hielden.

Nu ken ik na vijf maanden middelbare school van onze middelste welgeteld de naam van één vriendje. En vooral omdat ik zijn stem zeer regelmatig via de Playstation bij ons in de huiskamer hoor binnentetteren. Maar gezien had ik deze overigens goedgemutst klinkende jongeman nog nooit. Ik nam aan dat hij ouders heeft en een huis en misschien wel broers en zussen en een leven, maar dit alles speelde zich af in voor mij onzichtbare regionen.

Minimaal contact

Laatst was er een buitenkansje. ‘Wil je me even ophalen’, luidde het verzoek via WhatsApp. Ik wilde mijn zoon wel even ophalen bij de voor mij onbekende vriend, en misschien dan meteen even snel een blik naar binnen werpen om te kijken of het er daar allemaal koosjer en genoeglijk en gezellig aan toeging. Ik reed naar de stad, naar de aangegeven locatie, ‘bij de tennisbaan’.

Het was al donker. Bij de brug bij de tennisbaan zag ik twee in donkere kleding gehulde types met capuchons de auto tegemoet lopen. Eentje herkenden ik na enig aarzelen als mijn zoon, omdat hij zijn ene knie altijd opvallend naar binnen draait. Die andere moest zijn vriend zijn. ‘Hoi’, zei ik vrolijk tegen de vriend in een poging om contact te maken door het in de haast opengedraaide raam. ‘Eh, hoi’, luidde het antwoord. Nu ja, het was een beginnetje.

Dit artikel verscheen eerder op de facebookpagina Lieve Jongens van Sandra Donker.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

We spammen niet! Lees ons privacybeleid voor meer info.

Advertentie

Heb je ons huiswerkhandboek al besteld?

Ook leuk:

Met dit handige stroomschema weten pubers nu wanneer ze een Tikkie kunnen sturen

Wij worden helemaal gek van al die Tikkies die onze pubers sturen. Dus we maakten een stroomschema dat ze kunnen toepassen als ze weer...

Dit is waarom je puber jou soms keihard afwijst

Pubers kunnen ons soms keihard afwijzen. En al herhaal je steeds het mantra 'het is een fase', 'het is een fase', toch kan het...

Vakantie: jij wilt van alles, maar de pubers hoeven niet zo nodig

Tig keer per jaar op vakantie, wonen in een mooi huis en een moeder die (bijna) iedere dag vraagt wat ze willen eten. Blijft...

Gamen, vergeet ook de positieve kanten niet

Schermtijd is het onderwerp waar ouders met hun kinderen de meeste strijd over hebben. Maar hoe zorg je ervoor dat je kind achter het...

Pubers douchen amper en stinken naar zweet, maar vinden dat zelf helemaal niet erg

Anne valt het op hoe anders haar pubers over hun persoonlijke hygiëne denken. De een doucht niet, de ander verschoont zijn bed niet en...

Goed voor pubers om te weten: op de fiets kun je deze boetes krijgen

Wat veel pubers, en volwassenen, niet weten is dat er een heel scala aan boetes is als je je met de fiets niet aan de...

Even iemand bellen is doodeng, veel pubers hebben bel-angst

De huisarts of nieuwe baas bellen, de dochter van Jeanette durft het niet. En dat terwijl ze toch de hele dag die telefoon in...

Zondag met Lubach: nieuwe rage onder pubers: messen

Het satirisch programma Zondag het Lubach over de nieuwe rage van pubers: messen. Minderjarigen lopen namelijk steeds vaker met messen op zak.  In het item...

Voorlichting over soa’s, deze leraar lost dat heel handig op

Als de zoon van Marieke onder zijn spreekbeurt uit wil komen, wil ze hem eens streng toespreken. Want voor dat vak staat hij al...

Pubermoeder vertelt: mijn zoon is gameverslaafd en gaat al twee jaar niet meer naar school

De veertienjarige puberzoon van de Nieuw-Zeelandse Britta gaat al twee jaar niet naar school. Reden? Hij is gameverslaafd. En op school kun je niet...

Deze dingen die wij vroeger deden in de vakantie, laten pubers nu echt wel uit hun hoofd

In de 80's en 90's waren de vakanties net zo eindeloos als nu, maar wel anders. We willen wil niet beweren dat vroeger alles...

Zoals deze oma reageert op haar transgender kleinzoon, daar kunnen we allemaal iets van leren

Toen Gavin, geboren als een meisje, 11 jaar was, wist hij het zeker: hij wilde een jongen zijn. De eerste aan wie hij dit...

Dat pubers later seks hebben, is niet per se goed nieuws

Een opluchting voor veel moeders (en vaders!): het kroost gaat steeds later aan de sex. Was de helft op zijn 17,1e al ontmaagd, nu...