Isabelle’s dochter wil een huisfeest geven. Isabelle’s huis is een appartement van vijftig vierkante meter. Het aantal gasten is al opgelopen tot 100 en blijft groeien. Project X is er niks bij.
Naïef
‘Maar Mam, het zijn echt allemaal nette kinderen?’ De dochter kijkt mij verwijtend aan. Verwijtend omdat ik zojuist Het Evenement van het jaar heb afgelast. Een evenement dat wellicht de pers zou halen, omdat een naïeve dochter van 13 en een (alleenstaande) moeder dachten een leuk huisfeestje te kunnen geven aan acht tot twaalf pubermenschen. Maar het bleken er uiteindelijk honderd te zijn.
NIX-beleid
Het was al fout gegaan bij de communicatie, en nou ja, daarna ging alles fout. Dankzij een verkeerd gezonden appje aan een mede-moeder kwam ik erachter dat het, o zo, ‘gewoon gezellige’ feestje de proporties had aangenomen van eendaagse versie van Tomorrowland. De puberella, wilde een feestje geven naar aanleiding van de afsluiting van de proefwerkweek, maar dat, o zo, kleine, gezellige feestje groeide met de dag uit zijn proporties. En bleek dat het, o zo, gepromote NIX18 beleid van onze overheid leuk is om je aan te houden, maar niet voor deze generatie. Want die heeft inmiddels vrij geduchte smokkeltools ontwikkeld om alcohol en drugs van A naar B te krijgen. Dus ook naar mijn huis.
Chille ma
Mijn dochter is jong. Ze kent het verhaal van Project X niet. En helaas zitten er in iedere pubervijver nou eenmaal piranha’s die niet genoeg hebben aan één vinger en je geheel en wel in een soort poel des verderfs trekken. Dus ging de uitnodiging ‘feest want die chille ma van G is er niet’ rond in dé puber scene. En werd zowaar een echte Viral. Het feit dat die ‘chille ma’ nog niks had toegezegd en bovendien niet van plan was op een bankje in het park te zitten wachten tot haar huis was afgefikt, was ergens in de communicatie met de dochter verloren gegaan.
Na de ontdekking van het beruchte appje waarin aangekondigd was dat er met 50 man kon worden ‘gesmookt’ en ‘gebinged’, let wel de beschikbare partyruimte is een appartement van 55m2 met twee overspannen katers, ging ik vervolgens Instagram afspeuren. Ik vond de post waar inderdaad de Chille Ma als een soort CEO van ID&T werd geroemd om haar facilitaire instelling voor pubermenschen. Daarna knalde bij mij alle angst hard naar binnen. Ik heb de dochter nog net niet naar een klooster in Oostenrijk gestuurd, maar woede, onmacht en vooral medelijden wisselden elkaar in noodtempo af. Wat had ze over zichzelf afgeroepen? En vooral op ons huis? Wat was er misgegaan?
Groepsdruk
Nou, kort samengevat: alles was misgegaan. Groepsdruk, geen kennis van social media en naïviteit. Na een college van mij over social media en de effecten en nadat ik haar beelden van Project X in Haren had laten zien, viel het kwartje. Tranen met tuiten. Los van de frustratie, stond natuurlijk ook haar eigen imago op het spel. Zij moest nu de inmiddels meer dan 100 mensen van de party squad vertellen dat dat hele toffe gave super feest door de antichrist versie van die Chille Ma was gecanceld. Ik zal je besparen wat zij ontving aan nare berichten. Die waren niet prettig.
Er komt toch een feest
Maar ik heb meteen een alternatief bedacht. We gaan toch feest geven. Niet bij mij thuis, wel op locatie. Leert ze ook gelijk hoe en wat het een immens project is om op touw te zetten. De afwijzingen, de organisatie, de kosten. Prima. Harde Levenslessen. Ja, ook voor mij.
