Vorige week vroegen we wie zijn/haar puber naar Squid Game laat kijken. De antwoorden liepen een beetje uiteen. Maar uit de meeste reacties blijkt vooral dat je als ouder vooral achter de feiten aanloopt.
De tijd dat je nog een beetje kon bepalen wat jouw kind te zien krijgt, is, als puber zijn, voorgoed voorbij. Dan kijken ze wat ze willen. Ook als je je Netflix-wachtwoord steeds verandert. Ze weten precies hoe ze dat moeten omzeilen. Dus tja, hoe zinvol is het eigenlijk om je jonge puber te verbieden om iets te kijken in een tijd dat zij via games, sociale media en YouTube toegang hebben tot heel veel van dit soort heftige beelden zonder dat jij precies weet wat?
Pornoboekje
Natuurlijk konden wij vroeger toen we jong waren ook naar porno, geweld en andere heftige zaken kijken. Maar daarvoor moesten we wel wat drempels over in de vorm van video- en bibliotheekmedewerkers en bioscooppersoneel. Bij ons op school hing iedereen met rode oortjes boven het pornoboekje dat een klasgenoot onder het bed van haar opa had gevonden. En die Betamaxband met The Exorcist keken we bij een vriendin wiens ouders die overdag niet thuis waren. En het boek in de kast van mijn ouders met stomende seksscènes, wist ik ook te vinden. Kinderen zijn nu eenmaal van nature nieuwsgierig naar dit soort dingen.
Maar het is wel heel verschillend of kinderen ertegen kunnen of niet. Dat was vroeger niet anders. Er zijn mensen zoals ik die als kind Jaws hebben gezien en nog steeds niet in zee durven zwemmen en mensen die heel koelbloedig popcorn eten bij een bloederige horrorfilm en daarna slapen als een roos. Misschien zijn de pubers van nu wel wat meer gewend dan die van vroeger. Maar ja, hoe gevoelig jouw kind is voor enge of heftige beelden, weet jij waarschijnlijk zelf het beste.
Achter de feiten aan
Veel ouders reageerden onder de post dat ze nog niet van de serie hadden gehoord, maar dat, nadat ze bij hun puber hadden gepolst, die het al had gezien. Dat je als ouder vaak achter de feiten aanloopt is misschien niet leuk, maar kun je maar beter accepteren. De nieuwsgierige aard van pubers en hun snelheid (ze zijn, zeker op het gebied van techniek, vele malen sneller dan hun ouders uit het prehistorische tijdperk) zorgt dat ze mijlenver op ons vooruit lopen. Tegen de tijd dat wij doorhebben dat er een nieuwe film/album/app/game uit is, is het voor hen alweer passé.
Wat dat betreft kun je maar beter goed naar je kind kijken en in gesprek met elkaar blijven. Niet alleen over deze serie maar veel breder. Waar kijken ze naar? Wat gaat er rond in alle WhatsAppgroepjes? Welke games spelen ze? Voelen ze sociale druk om mee te kijken of is het hun eigen beslissing? En vooral: hoe voelen ze zich als ze heftige beelden hebben gezien? En snappen ze dat het niet is zoals het in het echte leven gaat?
Kijken met je puber
Aan de reacties te zien, hebben veel van jullie met je puber meegekeken. Als je puber dat leuk vindt, is dat natuurlijk een heel goede oplossing. Mits je het zelf natuurlijk niet te eng vindt natuurlijk. Ik heb één aflevering meegekeken maar voor mij is Squid Game echt veel te spannend, dus ik zat achter de bank. En de puber? Die lag in een deuk.