Martine vindt het nogal wat, kinderen die meedoen aan Ramadan en dus hele dagen niet eten en drinken. Omdat ze zich niet kan voorstellen dat gelovige moslims hun kinderen slecht behandelen, vroeg ze een pubermoeder die moslim is hoe dat dan zit met die Ramadan.
In mijn tijdlijn op facebook veel mensen elkaar sinds gisteren Ramadan Mubarak toe. Een belangrijke tijd, waarin moslims niet eten van zonsopgang tot zonsondergang. En wat het nog heftiger maakt: ze drinken overdag ook niet. En er doen kinderen mee. Tenminste, toen ik dat vroeg aan mijn kinderen antwoordden zij bevestigend. Zij hebben kinderen in de klas die ook aan Ramadan doen. Bij mijn dochter in groep 8 zitten een paar islamitische kinderen en die eten en drinken dus soms een hele dag niet en houden een soort oefenramadan. Een klasgenoot van mijn zoon die in de tweede zit, gaat gewoon all the way tot het Suikerfeest.
Ik vind het nogal wat: je kinderen een dag niet laten eten of drinken. Dus ik vroeg aan een moeder die ik ken en die moslim is en moeder van pubers of dat normaal is en of er regels voor zijn. Het komt erop neer dat je meedoet aan de Ramadan op het moment dat je de leeftijd des onderscheids hebt. Voor meisjes geldt dat ze na hun eerste menstruatie meevasten, voor jongens na de eerste zaadlozing. “Maar je kijkt ook naar het kind”, zegt ze.
“Als je kind met haar negende al ongesteld is en nog heel speels, dan stel je het uit tot ze volwassener is.” Haar dochter werd bijvoorbeeld net voor de Ramadan ongesteld.”Maar ze is nog best speels. Ik heb haar zelf de keuze laten maken. Ze heeft besloten mee te doen.”
Er kunnen ook uitzonderingen worden gemaakt, bijvoorbeeld als ze moeten sporten, of hard moeten leren voor school. Mijn kennis vindt dat je kinderen niet in het diepe moet gooien. “Je leert een kind mee te doen.” Volgens haar staat ook beschreven dat je naar het kind moet kijken.
‘Ramadan, dat is echt een heel gezellige tijd’, zei een moslima mij ooit, toen ik haar vroeg wat dan deden in die periode. Ik had vaag iets gehoord over dat je midden in de nacht moet opstaan om te gaan eten, maar kon me er niets bij voorstellen. Want hoezo is een dag niet eten en drinken gezellig? Daar word je toch bloedjechagrijnig van? Totdat ik ooit in de vakantie in Bandung, Indonesië was. Daar was het na zonsopgang inderdaad: gezellig. Studenten klitten bij elkaar in plantsoenen om lekker samen te gaan eten. En toen ik weer thuiskwam in mijn eigen buurt, keek ik er daarna anders tegenaan.
Ook hier hangt tijdens de Ramadan een heel ander sfeertje.’s Avonds als het donker is, zie je vrouwen lopen met grote schalen eten lopen over straat. Voor de beroemdste baklavatent staat een lange rij. Ik kan me voorstellen dat je je daar dan als kind en volwassene op verheugt.
