Als het ineens weer even net zo als vroeger voelt

Aan het einde van een mooie, warme zomerdag wilde Saskia nog even naar het strand. Haar twee pubers wilden wel mee. Dat was lang niet gebeurd. Ineens zaten ze weer met het hele gezin in de auto op weg naar de kust. En dat voelde zo ontzettend fijn.

Als je pubers groter worden, gaan ze steeds meer hun eigen leven leiden en bevinden ze zich steeds minder in jouw periferie. Dat heb je wellicht niet zo door, je ziet ze tenslotte elke dag wel ergens in je huis rondscharrelen, maar daar word je je van bewust als het ineens weer zo voelt als vroeger.

Gisteren wilde ik na het eten naar het strand. Het was de hele dag mooi geweest en een duik in zee leek me een fijne afsluiter. Mijn man vond dat ook een goed idee, dus zetten we het eten vroeg op tafel zodat we op tijd weg konden gaan. Onze pubers, die min of meer nog maar net aan de dag waren begonnen, vonden het eveneens een goed idee en riepen, tot mijn verbazing, dat ze meegingen. Dat willen ze eigenlijk nooit meer. En als ze dat wel willen, hebben ze geen tijd. Maar nu viel het allemaal mooi samen: ze hadden zin en tijd.

Met het hele gezin in de auto

Halverwege de rit naar de kust realiseerde ik me ineens hoe lang het was geleden dat we met elkaar in de auto zaten. Wanneer hadden mijn pubers voor het laatst zij aan zij op de achterbank gezeten? In de hectiek van ons leven vliegt iedereen een andere kant op. Ik zit vaak genoeg met mijn kinderen in de auto, maar dan met één. Of beiden, maar dan is mijn man er weer niet bij. Of zij gaan zonder mij ergens naartoe. Dat we met z’n vieren in de auto zaten, leek ineens zo lang geleden.

Ik keek naar mijn twee grote pubers die zich hadden opgevouwen op de achterbank en dacht aan al die keren dat ze zo achter me zaten en we ergens naartoe reden. Die keer dat we naar het strand gingen en zij hun zwemvleugels en -band per se om wilden en we ze met al dat opblaasspul om in de auto hadden gezet. Of die keer dat ze zand hadden verzameld in hun zakken, wat uiteraard in de auto belandde. Of dat we emmers met schelpen en dode krabben mee naar huis móesten nemen. En die keren dat ze uitgesteld achterin zaten na een dag in het bos. Of pretpark. Of dat ze op de heen- en terugweg van vakantie samen spelletjes speelden, of luisterden naar de luisterboeken van Roald Dahl. En al die keren dat we eindeloos liedjes zongen, zelfverzonnen woordspelletjes deden, en ik boterhammen smeerde die ze netjes moesten opeten, want ‘pas op, we zitten in de auto’ en wat natuurlijk nooit lukte. Het leek allemaal in een ander leven te zijn gebeurd.

Grote pubers

Op het strand renden mijn pubers opgetogen naar zee, subboard onder hun arm. Mijn man en ik volgden. We zwommen, doken, gooiden elkaar van het sub board af, zochten schelpen en uiteindelijk kwam de vraag of er ook wat te eten was. Het was precies zoals vroeger, en dat voelde ineens zo fijn en intiem. Behalve dan dat die pubers zo ontzettend groot waren geworden. De oudste grapte dat hij wel had verwacht dat ik een paar gekoelde biertjes voor hem had meegenomen. De jongste zwom sneller dan ik. Bewust van het bijzondere moment maakte ik eindeloos veel foto’s. Toen mijn zoon naast zijn vader ging staan en ik zag dat hij boven hem uit was gegroeid moest ik bijna huilen.

Als je met een kersverse baby in je handen staat, zegt iedereen dat je er vooral van moet genieten, omdat het allemaal zo snel gaat met die kleintjes. Maar dat gaat het óók met pubers. Gisteren gingen ze naar de brugklas, vandaag hebben ze allebei een middelbareschooldiploma in hun zak. Gisteren waren ze nog maatje Muppet, vandaag kunnen ze mij in mijn ogen aankijken. En pas als je zoals ik ineens weer met mijn pubers op het strand bent, denk je: wanneer is dat allemaal gebeurd?

Net als vroeger

Net als ik bedenk hoe fijn dit is en hoe gezellig en knus, blijkt dat sommige dingen altijd hetzelfde zullen blijven. Als we teruggaan lopen mijn pubers richting de auto, terwijl hun natte handdoeken nog op het zand liggen, evenals hun schoenen en tassen. Het is grappig om te zien hoe ook mijn kinderen weer terug in hun rol schieten als we met het gezin op pad gaan. En ze ervan uitgaan dat ergens along the way een ouder wel hun handdoeken en schoenen meeneemt.

Als we thuiskomen zeggen mijn pubers dat we dit vaker moeten doen. Dat ze het heel leuk vonden, maar vooral dat het net weer zoals vroeger was. Het is bijzonder om te zien dat zij dat ook zo ervaren. Ik kijk naar het zandspoor dat ze achter hebben gelaten in huis en hun natte handdoeken op een prop in de gang. Vroeger was ik er gek van geworden, nu ben ik blij dat het er is. Dit moeten we inderdaad vaker doen.

 

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

We spammen niet! Lees ons privacybeleid voor meer info.

Advertentie

Als het op financiën aankomt, zijn pubers zowel grenzeloos inventief als naïef. Dus daar valt nog wel wat opvoeding tegenaan te gooien. In ons nieuwe boek leggen we uit hoe je dat kunt doen

Ook leuk:

13 redenen waarom de feestdagen met basisschookinderen de hel zijn (en jij blij bent dat je er vanaf bent)

Help! Het winterfeestseizoen is aangebroken. We hebben Sint Maarten net gehad, dus je weet dat Sinterklaas ook in aantocht is. Met basisschoolkinderen is het...

Onderschat pubers niet. Ze zijn namelijk wél lief en georganiseerd!

Hoe komt het eigenlijk dat pubers zijn zoals ze zijn? Annemarie bezocht een lezing van wetenschapsjournalist Mark Mieras over het puberbrein. En leerde vooral...

20 dingen waarvoor je pubers je intens dankbaar zullen zijn

Heb je af en toe het gevoel dat je niks goed kunt doen bij je puber en dat de sfeer thuis daardoor tot het...

Huiswerk maken met je ouders om je heen is niet te doen  

De zestienjarige Lois laat ons zien dat huiswerk maken terwijl je ouders, en zusjes, thuis zijn bepaald geen sinecure is. Zit je je net...

De handgeschreven brief verdwijnt, maar moeten we daar echt rouwig om zijn?

Papier en pen, het is dat het op school moet, maar anders hadden de pubers van Martine die allang ondergebracht in de categorie 'dingen...

Geruststellend: vaders ergeren zich ook aan pubertroep

Jij dacht dat alleen moeders zich groen en geel ergeren aan pubertroep? Kijk dan naar de video van deze vader, die kennelijk ook vindt...

Laat dit vooral aan je puberdochter zien: álle vrouwenlichamen zijn mooi!

Deze video van de anti-Victoria's Secret Fashion Show is een prachtig statement: álle vrouwenlichamen (en dat geldt voor mannenlichamen natuurlijk ook) zijn mooi. Welke...

Goed om eens stil te staan bij al diegenen die nooit moeder hebben kunnen worden

Martine voelt mee met het stille verdriet van haar vriendinnen die nooit moeder hebben mogen worden. En dat wij als wel-moeders in hun bijzijn...

Kan je puber niet in slaap komen? Dan biedt deze video uitkomst

Pubers hebben een ander slaapritme dan goed voor hen is. Ze moeten vroeg slapen, want vroeg op, maar worden pas laat moe. Gevolg: urenlang...

Hè gezellig, pubers die elkaar (denken te moeten) opvoeden

Jij bent er natuurlijk om die pubers op te voeden. Maar soms denken pubers dat ze elkaar moeten opvoeden. Handig zou je denken, maar...

Hoeveel kleedgeld geef je eigenlijk aan je puber?

Als het op geld aankomt, zijn pubers niet altijd even realistisch. De overgang van zakgeld naar het 'serieuze werk', eigen kleedgeld, is dan ook...

‘Ik pop weleens een XTC, maar mijn pubers mogen het niet weten’

Marloes' vriendin Cynthia * (50) heeft het uitgaan weer ontdekt. En daar horen ook drugs bij. Alleen haar pubers van vijftien en zeventien weten...

Les op afstand? Zo houdt deze leraar Nederlands de aandacht vast

Kasper Soeters is leraar Nederlands op het Amsterdamse Spinoza Lyceum. Hij maakte alvast een introductiefilmpje voor de komende drie weken. Hij heeft een paar...