Marloes gluurt af en toe stiekem in de bankieren-app van haar zoon, omdat hij over zijn datingleven niet heel mededeelzaam is. Want met wie was hij naar de Starbucks geweest?
De bankrekeningen van mijn kinderen zijn gekoppeld aan onze bankieren-apps. Zo kunnen we altijd zien waar ze hun geld aan hebben uitgegeven, best een fijn idee. Want zo kunnen we een beetje in de gaten houden of ze niet al hun geld besteden bij de Jumbo of in de kantine van school. En superhandig, want dan kunnen we ze heel gemakkelijk geld voorschieten door ze wat over te maken. Of ze sturen een Tikkie als ze van mij een pak melk of bosje bleekselderij mee moeten nemen van de super. Of als ze uitgaven doen waarvan we hebben afgesproken dat wij die financieren. Denk aan toiletartikelen of spullen die ze nodig hebben voor school.
Die bank-app laat ook de andere handel en wandel zien van mijn pubers. Want ze hebben eigenlijk nooit meer cash geld op zak. Want krijgen ze eens een keer papiergeld voor hun verjaardag, dan krijg ik dat heel snel in mijn handen geduwd met de vraag of ik het bedrag in contanten wil overmaken naar hun bankrekening. Dat is op zich wel fijn, want zo kunnen ze hun geld nooit kwijtraken.
Maar ik kan dus ook zien wanneer mijn zeventienjarige zoon is doorgezakt bij McDonald’s of is langs geweest de patatboer en wanneer hij computergames heeft gekocht. En wat die Hollister hoodie heeft gekost die onlangs met de post kwam. Dat is op zich allemaal niet zo heel erg. Maar ik vond laatst ook een afrekening van acht euro bij een koffietentje: een plek waar hij nooit komt. Tenzij -zo dacht ik meteen- met een meisje. Daarna volgden nog afrekeningen voor het bedrag voor twee kaartjes voor de film en nog een ander koffietentje.
Als moeder ging ik natuurlijk niet heel subtiel vissen en vragen ‘hoe het was bij de bioscoop’ en ‘met wie’ hij naar de bioscoop was geweest. En ‘hoe zijn de muffins bij de Starbucks in de Beethovenstraat?’. Maar de zoon hield zijn kaken op elkaar. En hij heeft gelijk: het zijn mijn zaken niet waaraan hij zijn geld uitgeeft en met wie hij warme Chocomel drinkt bij de Starbucks.
Dus ik doe tegenwoordig heel erg mijn best om NIET te kijken in de bankieren-app van mijn zoon. Want in zijn telefoon kan ik al een tijdje niet, omdat hij al zijn wachtwoorden heeft veranderd. Soms kan ik het niet laten. Zeker toen ik een afrekening zag van de Etos van 6,95. Ik dacht natuurlijk meteen aan condooms. Maar ik kreeg vrij snel daarna een Tikkie voor ‘scheermesjes en schuim’.
***
Heb je ons huiswerkhandboek al besteld?
Nu je hier toch bent, zouden we je iets willen vragen…
We maken iedere dag Tis Hier Geen Hotel met heel veel plezier. Want we zien het als onze missie om jullie zonder al teveel kleerscheuren, en een beetje humor, door de puberteit van je kinderen heen te slepen. En dat willen we blijven doen. Maar sinds de Corona-crisis is dat er niet makkelijker op geworden. Zou je ons daarom willen helpen dit Hotel open te houden? Hoe? Kijk HIER.
